Nύχτωσε, νύχτα...

Είναι κάτι σταυροδρόμια μαγεμένα
που συναντιόμαστε και ύστερα χανόμαστε
Πόσες φορές δεν έκλαψα για σένα
που ζήσαμε μαζί τόσα πολλά
και πια δε γνωριζόμαστε,
δε γνωριζόμαστε...

Νύχτωσε, νύχτα, νύχτωσε και σκέπασε με...
Νύχτωσε, νύχτα, νύχτωσε και παρηγόρησέ με...

Μαργαριταρένια μου, φεγγαρολουσμένη
δεν ήξερες, δεν ήξερα και παιδευτήκαμε...
Αυτό που μας ανήκει το κάνουμε κομμάτια...
Δεν έφτανε η αγάπη που ορκιστήκαμε,
χαθήκαμε...

Νύχτωσε, νύχτα, νύχτωσε και σκέπασέ με...
Νύχτωσε, νύχτα, νύχτωσε και παρηγόρησέ με...

Καινούργιους φίλους και παρέες προσπαθήσαμε
πως θα' ναι όλα πιο δύσκολα πρέπει ν' αποφασίσω...
Μα απ' όλα περισσότερο αυτό που με πειράζει
είναι την απουσία σου πως πάω να συνηθίσω,
πως πάω να συνηθίσω...

Νύχτωσε, νύχτα, νύχτωσε και σκέπασέ με...
Νύχτωσε, νύχτα, νύχτωσε και παρηγόρησέ με...



Χάρης& Πάνος Κατσιμίχας






Μαρία.
29.09.2009