«'Οταν συναντιόμαστε για πρώτη φορά είμαστε ξένοι.
Το ίδιο κι όταν συναντιόμαστε για τελευταία φορά.»
Σώτη Τριανταφύλλου
Φοβάμαι όσα αναμοχλεύονται στο μυαλό τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Φοβάμαι εκείνες τις αναμνήσεις που επίπονα θυμίζουν το πλέον μη υπαρκτό. Φοβάμαι το πλέον μη υπαρκτό που συνεχίζει να ξεπροβάλλει εκεί που δεν το περιμένω, αυτόνομο και να στέκεται εμπρός μου. Φοβάμαι την αναστάτωση που μου προκαλεί η διάφανη παρουσία του μέσα στην όλη απουσία του. Φοβάμαι τη σκέψη ότι μου λείπει το απωλεσθέν. Φοβάμαι να παραδεχτώ ότι αυτό που χάθηκε είμαι εγώ, όπως φοβάμαι να παραδεχτώ το ότι νιώθω να με ξαναβρίσκω μόνο όταν βυθίζομαι στην πορεία από την κατάκτηση μέχρι την απώλεια.
Φοβάμαι γιατί απόψε, μόλις κλείσω τα μάτια, θα ταξιδέψω εκεί από όπου θα έπρεπε να είχα φύγει καιρό τώρα.
Μαρία,
18.01.2013
6 σχόλια:
δεν είσαι εσύ αυτό που χάθηκε. Δεν έχουμε μόνο έναν εαυτό,πιστεύω πως κάθε άνθρωπος μας βγάζει ένα άλλο κομμάτι μας. Οπότε μπορεί απλώς -προσωρινά- να έκρυψες ένα κομμάτι που κανείς δε σε εμπνέει να το βγάλεις. Καμιά φορά είναι καλό αυτό,έχουμε και κακά κομμάτια. Να μην πω πως πάντα είναι καλό αυτό, κι εσύ η ίδια μάλλον χρειάζεσαι κάποιον άλλο απ τους εαυτούς σου..οπότε όλα καλά :)
Γιατί έχεις τόσο καιρό να μας γράψεις?
@Το κορίτσι που ήθελε πολλά...
Μου άρεσε πολύ το σχόλιο σου, και συγγνώμη που απαντώ τόσο καθυστερημένα... Συμφωνώ, όλοι μας έχουμε διαφορετικά κομμάτια μέσα μας, που τα βγάζουν στην επιφάνεια οι άνθρωποι που συναντάμε στο δρόμο μας. :)
Καλή συνέχεια, και με την ευκαιρία να σου πω ότι είμαι μεγάλη αναγνώστριά σου. :)
Μ.
@Χρύσα
Επιστρέφω άμεσα! :))
Μ.
Επιτέλους!Οι απανταχού αναγνώστες σου σε ψάχνουν!Τι απέγινε η blogger vive la vie!!! αναρωτιόμαστε μεταξύ μας!Σε αναμένουμε!
τώρα άργησα εγώ να σου απαντήσω.
Ελπίζω να νιώθεις καλύτερα,αναγνώστριά μου :)
Δημοσίευση σχολίου