Η Στεριανή Ζάλη με προσκάλεσε να σκεφτώ δέκα αγάπες μου... Πρώτο φθινοπωρινό απόγευμα, βαρκελωνέζικο σκηνικό, σκέφτομαι και γράφω...
Αγαπώ...
τη γλυκιά μελαγχολία του φθινοπώρου... τη βροχή και τα κίτρινα φύλλα...τις ρετρό μελωδίες τα απογεύματα...το ζεστό καφέ και τα βιβλία...
τη θέα των πόλεων από ψηλά και τη θάλασσα...
τις "γεμάτες" μέρες...
τα ταξίδια- με ή χωρίς προορισμό...
την αίσθηση ελευθερίας...
να βρίσκω γράμματα και cartes postales στο γραμματοκιβώτιο μου...
να συνδέω ανθρώπους και στιγμές με μουσικές και μυρωδιές...
να με ψάχνω σε στίχους, τραγούδια, ταινίες, σκόρπιες φράσεις...
να συζητάω πριν κοιμηθώ...
τους ανθρώπους μου: τις αγκαλιές τους, τις στιγμές τους...
+1: τις μικρές στιγμές ευτυχίας και την πεποίθηση ότι η ζωή είναι όμορφη και είναι όλη μπροστά μου..
Με τη σειρά μου θα ήθελα να προσκαλέσω τη zanadu, την Μοn style de toute façon και την Volo Ergo Sum, να σκεφτούν δέκα δικές τους αγάπες.
Μαρία,
15.09.2010
6 σχόλια:
αγαπω το ποστ σου...
αγαπω την προκληση...
(αγαπω που ηδη ηξερα πολλα απο τη λιστα σου....)
:))))
:*
Χαίρομαι και αναμένω τις δικές σου αγάπες!!! ;))
Μ.
δεν είναι εύκολο τελικά να καταμετρήσεις δέκα αγάπες αλλά αν προσπαθήσω θα έλεγα την έκπληξη του καινούριου και τη χαρά του παλιού,ένα τραγούδι που οι στίχοι του σου θυμίζουν κάτι όχι λυπηρό,μια φωτογραφία στον τοίχο που γίνεται πραγματικότητα και μια κατρρακτώδης βροχή στη Βαρκελώνη με παρέα(ξέρεις εσύ),ακόμα θα έλεγα μια μέρα στη θάλασσα ,η πρώτη του καλοκαιριού και η γεύση ωμού βασιλικού στα χείλη,μια παράσταση που σε κάνει να κλαίς κι ένα βράδυ που η πόλη φλέγεται και συ απλά αγαπάς ..και μένεις μέσα να μετράς φιλιά..ελπίζω να σε κάλυψα vive la vie γιατί το στίγμα εσύ το έδωσες με την προτροπή σου...
"να συζητάω πριν κοιμηθώ..."
… όταν δεν έχεις άνθρωπο να συζητήσεις. Μέτρα αγάπες…
Χάρηκα που η πρόσκληση δεν έμεινε στο ράφι.
Σ’ ευχαριστώ.
@Λίνα
Αγαπώ πολύ τις δέκα αγάπες σου...
Ειδικά "την έκπληξη του καινούργιου και τη χαρά του παλιού,ένα τραγούδι που οι στίχοι του σου θυμίζουν κάτι όχι λυπηρό,μια φωτογραφία στον τοίχο που γίνεται πραγματικότητα..." Σ' ευχαριστώ πολύ, και πιο πολύ για την καταρρακτώδη βροχή που μας βρήκε κάτω από το ίδιο υπόστεγο.;)
:*
@Στεριανή Ζάλη
Εγώ σ' ευχαριστώ για την πρόσκληση. Και για το ότι με έκανες να καταλάβω πόσο δύσκολο είναι να μετρήσεις μόνο δέκα αγάπες...
Οι υπόλοιπες για τα βράδια που "δεν έχεις άνθρωπο να συζητήσεις"...
Μ.
Δημοσίευση σχολίου