"Πάντως εγώ θα ζήσω."
Σήκωσα το βλέμμα από το βιβλίο, μετά την ανάγνωση αυτής της της φράσης. Στο πλοίο που με γυρίζει από τη Σέριφο στον Πειραιά αντίκρισα μπροστά μου το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, να μπλέκεται με το πορτοκαλί, ροζ-μωβ του ηλιοβασιλέματος. Και σκέφτηκα ότι είναι ακόμα Ιούλιος και ότι μένει ακόμα λίγος καιρός διακοπών. Και μετά σκέφτηκα πόσο διαφορετικό θα είναι το τοπίο που θα αντικρίζω σε έναν ακριβώς μήνα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, πόσο διαφορετικές εικόνες. Και πιο μετά σκέφτηκα εφεξής να το καθιερώσω και κάθε 30 του μηνός, μία στιγμή της ημέρα, να σηκώνω τα μάτια και να καταγράφω ό, τι βλέπω. Θα είναι μια μικρή καινούργια συνήθεια με τον εαυτό μου- είναι καλό να αποκτούμε κάπου-κάπου καινούργιες μικρές συνήθειες. Για όσο κρατήσει...
Μ.
Πλοίο Άγιος Γεώργιος
Σέριφος-Πειραιάς
30.07.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου