Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

H νοσταλγία του απραγματοποίητου.








"¿Te da nostalgia?
- ¿El qué?
- Todo. La comida...
- Un poco.
- ¿Es rara, no, la nostalgia? Porque tener nostalgia, en sí, no es malo. Eso es que te han pasado cosas buenas y las echas de menos. Yo, por ejemplo, no tengo nostalgia de nada... porque nunca me ha pasado nada tan bueno como para echarlo de menos...



¿Se podrá tener nostalgia de algo que aún no te ha pasado? Porque a mí a veces me pasa. Me pasa que me imagino cómo van a ser las cosas, con los chicos, por ejemplo... o con la vida en general. Y luego me da pena cuando me acuerdo de lo bonitas que iban a ser. Porque iban a ser preciosas... en serio, preciosas.



Y luego cuando lo pienso me da nostalgia... porque iban a ser tan bonitas... Cuando me doy cuenta de que aún no han pasado y que a lo mejor no pasan nunca, me pongo super triste... super triste, tía..."











-Σε κάνει να νοσταλγείς;
-Τι πράγμα;
-Όλα. Το φαγητό…
-Λίγο.
-Είναι περίεργη η νοσταλγία, έτσι δεν είναι; Γιατί το να νιώθεις νοσταλγία, καθ’ αυτό, δεν είναι άσχημο. Αυτό σημαίνει ότι σου έχουν συμβεί ωραία πράγματα και σου λείπουν. Εγώ για παράδειγμα δεν νιώθω νοσταλγία για τίποτα… Γιατί ποτέ δεν μου έχει συμβεί κάτι τόσο καλό, ώστε να μου λείπει… (...)




Μπορεί άραγε να νοσταλγείς κάτι που ακόμα δεν σου έχει συμβεί; Γιατί εμένα μερικές φορές μου συμβαίνει… Μου συμβαίνει να φαντάζομαι πώς θα είναι τα πράγματα, με τα αγόρια για παράδειγμα… ή με τη ζωή γενικά. Και μετά λυπάμαι όταν θυμάμαι τι ωραία που θα ήταν. Γιατί θα ήταν τέλεια… Στ’ αλήθεια, τέλεια.




Και μετά όταν το σκέφτομαι με κάνει να νοσταλγώ…. Γιατί θα ήταν τόσο όμορφα… Κι όταν συνειδητοποιώ ότι ακόμα δεν έχουν συμβεί και ότι ίσως δεν συμβούν ποτέ, στεναχωριέμαι πολύ, πάρα πολύ…















(Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να νοσταλγεί αυτό που δεν έχει ζήσει. Να λυπάται για κάτι που περίμενε να έρθει και δεν ήρθε. Και να το νοσταλγεί, γιατί αυτό που ήταν να έρθει και δεν ήρθε, θα ήταν τόσο, μα τόσο όμορφο. Τι περίεργη η νοσταλγία του απραγματοποίητου...)







*Σκηνή από την αγαπημένη μου ταινία "Princesas" του Fernando León de Aranoa









Μαρία,


13.12.2010

Δεν υπάρχουν σχόλια: