Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Η στιγμή της 30ής (28ης) του μηνός...XVI...




είναι καθ' οδόν...

3 σχόλια:

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

ρε! σε είδα στον ύπνο μου! δηλαδή δε σε "είδα" γιατί δε σ' έχω δει, αλλά είδα ότι μιλούσαμε στο τηλέφωνο.χεχε :)

καλό μήνα!

Vive La Vie... είπε...

@το κορίτσι που ήθελε πολλά

ΧαχΑ! Φοβερό;;! :) Και τι λέγαμε;;;

Καλό μήνα!
Μ.

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

καλά ήταν πολύ κουλό όνειρο,κάτσε,θα στο περιγράψω!!

ήμουν στο σπίτι μου στη θεσσαλονίκη κι είχαμε κόσμο του στυλ μανατζερ και τέτοια (μάλλον ετοιμαζόμουν για το πρώτο μου συγγραφικό break through ποιος ξέρει :Ρ για κάτι μας ετοιμάζανε πάντως,εμένα και τη μαμά). κι εγώ μιλούσα στο τηλ μ' εσένα και με συμβούλευες σε σχέση με το ιβέντ που σχεδιάζαμε (που επαναλαμβάνω δεν έχω ιδέα τι ήταν).

στο μεταξύ έξω είχε βρέξει πολύ αλλά μετά είχε σταματήσει. και οι δρόμοι ήταν πλυμμηρισμένοι σε ύψος δυο μέτρα σκέψου :Ρ δηλαδή ποτάμι κανονικά. αλλά δεν ήταν καταστροφικό,δεν τσίριζε κόσμος,δεν παρέσερνε αμάξια. απλά οι δρόμοι ήταν ήσυχα και καθαρά ποτάμια.

εγώ αγχωνόμουν βέβαια αλλά οι άλλοι μου έλεγαν "άντε καλέ σιγά". σε κάποια φάση άρχισε να μπαλαντζάρει η πολυκατοικία κι αγχώθηκα πάλι αλλά μου είπανε "καλά μην ανησυχείς θα σταματήσει δεν τρέχει τίποτα". κι έτσι κι έγινε.

βγάλε άκρη.