"Au café du temps perdu..."

"Στο καφέ της ξεγνοιασιάς,
παλιά γεμάτη τσέπη
γραμμένα στα παλιά μας παπούτσια 

του κόσμου τα πρέπει, τα θέλω, τα μη...

Η ψυχή μου έμεινε εκεί
στις μέρες της χαράς,
πολυτέλεια, ζωή γιορτινή..."

Πραγματικά ξεχάστηκε η ψυχή μου σε κάτι χαρούμενα απογεύματα στα καφέ της αθηναϊκής ξεγνοιασιάς, τόσο που θέλω να σταματήσει για λίγο ο χρόνος και να μην πρέπει να ξαναπώ τόσο σύντομα "au revoir"...

Γιατί αυτό το επανιδείν πάλι θα αργήσει πολύ και το ταλάντευμα πονάει ξανά...

Mαρία
09.04.2012