Τις παραμονές πριν από ταξίδια, πάντα νιώθω κάπως περίεργα.
Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, δεν ξέρω αν είναι άγχος, φόβος, δισταγμός, αγωνία...
Βλέπω το σπίτι μαζεμένο, μέσα στην ησυχία της νύχτας, ένα κεράκι με άρωμα ανθών πορτοκαλιού φωτίζει το δωμάτιο, η φωνή της Bille Hοliday από μακριά...
Και αυτή τη μικρή στιγμούλα, νιώθω τόσο όμορφα εδώ που δεν ξέρω αν θέλω να ριχτώ στο άγνωστο...
Θα μου περάσει όμως.
Θα μου περάσει όταν μπω στο αεροπλάνο κι εκείνο θα απογειωθεί, αφήνοντας πίσω όλους τους φόβους...
Εκείνη τη στιγμή που η λαχτάρα και η ανυπομονησία θα γίνουν ένα με τα σύννεφα...
Μαρία,
01.06.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου