Θυμάσαι που πάντα έλεγα πως θεωρώ ως αρχή μιας χρονιάς τον Σεπτέμβρη, σαν σχολική χρονιά; Κι όμως φέτος νιώθω πως θέλω να ξεικινήσω τώρα τη χρονιά, πως όλο το διάστημα του φθινοπώρου ήταν ένα "νεκρό" διάστημα ανασυγκρότησης, πως τα φύλλα μου έπεσαν όπως αυτά των φθινοπωρινών δέντρων, γυμνώθηκαν με τον ερχομό του χειμώνα, αλλά περιμένουν ότι σε λίγο καιρό θα ξαναβγάλουν φύλλα, πιο πράσινα και πιο δυνατά. Έτσι νιώθω ακριβώς τώρα, επιστρέφοντας ξανά στην πραγματικότητά μου, την οποία έχω ανάγκη να χτίσω όπως εγώ ονειρεύομαι. Στο ημερολόγιο με τις ευχές του νέου χρόνου που έχουμε στο πατρικό μου σπίτι στην Αθήνα, την Πρωτοχρονιά του 2010 είχα γράψει ως ευχή "Εύχομαι ένα γεμάτο 2010 και ό, τι περνάει, να περνάει σωστά". Αυτήν την Πρωτοχρονιά, βλέποντας την περσινή μου ευχή συγκινήθηκα, γιατί πράγματι η ευχή μου είχε γίνει πραγματικότητα. Κι αμέσως έπιασα το στυλό και έγραψα την ευχή για τη φετινή χρονιά, μια ευχή που δεν είναι ακριβώς ευχή-ευχή, είναι ευχή- προτροπή. Για το 2011, λοιπόν, λέω:
"ΈΧΕΙΣ ΤΑ ΠΙΝΕΛΑ,
ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ,
ΖΩΓΡΑΦΙΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΜΠΕΣ ΜΕΣΑ."*
Καλή Χρονιά να έχουμε!
*Ν. Καζαντζάκης
Μαρία,
12.01.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου