Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Παρασκευγιάτικο ημερολόγιο...




Σήμερα ήταν μια ήσυχη Παρασκευή. 

Το πρωί ξύπνησα σχετικά αργά. Χτες το βράδυ είχα ξενυχτήσει τελειώνοντας ένα πολύ ωραίο και διαφορετικό βιβλίο που διάβαζα αυτές τις μέρες. Έφαγα πρωινό και συνέχισα εκείνο το κομμάτι της διατριβής που χρωστάω στην καθηγήτριά μου εδώ και κάτι βδομάδες. 

Μετά έκανα διάλειμμα για δουλειές του σπιτιού. Άλλαξα τα σεντόνια, όπως κάνω κάθε Παρασκευή- για να κοιμηθώ το βράδυ πιο γλυκά και να ξυπνήσω όμορφα. Μετά έβαλα πλυντήριο και καθάρισα το σπίτι. Μετά μαγείρεψα και ετοιμάστηκα για τη δουλειά.

Σήμερα είχα μόνο ένα μάθημα και πέρασε γρήγορα η ώρα. Ύστερα έπρεπε να επιστρέψω μία στοίβα από βιβλία στην βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου. Πήγα με το ποδήλατο, παίρνοντας όπως πάντα την c/ Diputació όλο ευθεία. Τα άφησα και αποφάσισα να γυρίσω με τα πόδια.

Έκανα μια στάση στο βιβλιοπωλείο. Έψαχνα το "Τάλγκο" του Αλεξάκη στα ισπανικά. Το βρήκα. Δεν είχα σκοπό να το αγοράσω, ήθελα μόνο να το ξεφυλλίσω. Είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία, ούτε που θυμάμαι πια πόσες φορές το έχω διαβάσει. Το πήρα στα χέρια μου και ξεκίνησα να το διαβάζω. Πήγαινα στα κομμάτια που θυμάμαι ότι μου άρεσαν. Η ισπανική γλώσσα κυλούσε τόσο ωραία! Και τότε σκέφτηκα ότι πρέπει να το πάρω αυτό το βιβλίο μεταφρασμένο, γιατί κι εγώ η ίδια σκέφτηκα πολλές φορές αυτά που λέει η πρωταγωνίστρια, και τα σκέφτηκα στα ισπανικά. Γιατί στα ισπανικά τα ένιωσα. Και για μια στιγμή η καρδιά μου σφίχτηκε και ένιωσα να σκοτεινιάζω, αλλά έδιωξα αμέσως τα σύννεφα μακριά και πήγα προς το ταμείο. 

Βγήκα έξω με τη σακούλα του βιβλιοπωλείου στα χέρια. Πέρασα το δρόμο και μπήκα σ' ένα μαγαζί. Αγόραζα δύο μικρά τσίγκινα κουβαδάκια, ένα φυστικί κι ένα μωβ λιλά. Για το μπαλκόνι. Μετά πήρα το δρόμο της επιστροφής με μια μικρή στάση στο ανθοπωλείο Navarro για να πάρω έναν βασιλικό, πλατύφυλλο. Τον χάιδεψα και εκείνος μου ανταπέδωσε το χάδι ελευθερώνοντας μια υπέροχη, καλοκαιρινή μυρωδιά. 

Πέρασα και από το σούπερ μάρκετ για τα ψώνια της εβδομάδας. Μια και είμαι έξω να μην τρέχω αύριο. Όταν έφτασα σπίτι ξεκίνησα να τακτοποιώ τα ψώνια. Πήγα να βγάλω τον βασιλικό στο μπαλκόνι και το μάτι μου έπεσε στο φυστικί τραπεζάκι. Το χρώμα του έχει ξεθωριάσει και όλο λέω ότι πρέπει να το ξαναβάψω και όλο το το αναβάλλω. Σήμερα όμως το πήρα απόφαση. Έβγαλα την μπογιά, έπιασα το πινέλο και το τραπεζάκι έγινε καινούργιο. 

Ύστερα έφτιαξα μια σαλάτα και έριξα μέσα φρέσκο κόλιανδρο. Μου αρέσει ο κόλιανδρος, γιατί μου θυμίζει τη Νέα Υόρκη. Κι έτσι όταν με ρωτάνε γιατί βάζω συνέχεια κόλιανδρο στα φαγητά, λέω γιατί έχει γεύση Νέα Υόρκης, κι έτσι μπορώ να ταξιδεύω. 

Και τώρα νύχτωσε. Το τραπεζάκι δεν έχει στεγνώσει ακόμα καλά και δεν μπορώ να βγω στο μπαλκόνι. Κάθομαι στο γραφείο και ακούω μουσική. Τελικά είναι μεγάλη αλήθεια ότι "η ζωή μας χωρίς τη μουσική θα ήταν ένα λάθος". Έχω ανάψει και ένα κερί και το δωμάτιο μυρίζει περγαμόντο. Όμως θέλω να αγοράσω ένα άλλο που να μυρίζει γιασεμί. Γιατί το γιασεμί μου θυμίζει το καλοκαίρι και το σπίτι στο χωριό. Και τη γιαγιά. 

Σήμερα η μαθήτριά μου μού είπε, σε βλέπω πολύ καλά. Το πρόσωπο σου έχει αλλάξει, φαίνεσαι πιο χαρούμενη. Της λέω, είναι η άνοιξη. Και που είμαι λίγο πιο ξεκούραστη.

Ήθελα να πω της πω επίσης ότι άφησα το χειμώνα πίσω. Και ότι επίσης άφησα πολλά πράγματα πίσω. Και προχωράω. Κάνοντας όσο πιο όμορφες γίνεται τις στιγμές κάθε μέρα. Γιατί η ομορφιά είναι δίπλα μας, ακόμα κι όταν απλώνουμε τα ρούχα ή πλένουμε τα πιάτα. 

Τώρα θα βάλω τελεία και θα πάω να τελειώσω επιτέλους εκείνο το κεφάλαιο της διατριβής. Δε θέλω να αργήσω γιατί απόψε με περιμένουν καθαρά σεντόνια και ένα καινούργιο βιβλίο. 





Μ.
09.05.2014
Βαρκελώνη  


4 σχόλια:

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

δεν είναι ότι έχω κάτι να σχολιάσω αλλά όταν διαβάζω τέτοια μου'ρχεται να χαμογελάω κι αυτός που τα γράφει πρέπει να το ξέρει,so :)

YΓ αγάπησα "παρασκευγιάτικο" με γάμμα :)

Vive La Vie... είπε...

@κορίτσι που ήθελε πολλά

Κι η γράφουσα χαμογελάει όταν διαβάζει ότι κάποιος χαμογελούσε διαβάζοντάς την! :) Σ' ευχαριστώ πολύ!

Μ.

Υ.Γ. Με "γ", πώς αλλιώς! Ανορθόδοξα πάντα! :)

Ανώνυμος είπε...

μου θύμισες τον Rimbaud που λέει:
'' Ξεκίνημα μέσα στην αφοσίωση και τους καινούριους θορύβους''..πόσο όμορφη πρέπει να είναι η Βαρκελώνη την Άνοιξη....

Vive La Vie... είπε...

@Angeliki Dimouli

Όντως είναι πανέμορφη η Βαρκελώνη την άνοιξη... Αλλά και πού δεν είναι όμορφα την άνοιξη; :)

Καλά τα λέει ο Rimbaud! :)

Μ.