Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Ένα καλό βιβλίο...








Καλό βιβλίο είναι αυτό που διαβάζοντάς το παρακαλάς να μην τελειώσει...

Καλό βιβλίο είναι αυτό που στις σελίδες του βρίσκεις την πιο υπέροχη συντροφιά. 

Επίσης καλό βιβλίο είναι αυτό που διαβάζοντάς το βρίσκεις πίσω και ανάμεσα στις γραμμές του μία σκέψη σου,  ένα κομμάτι του εαυτού σου και των όσων κι εσύ έχεις νιώσει ή ζήσει. Και συνάμα αισθάνεσαι ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος που θα μπορούσε αυτό που ένιωσες να αποτυπωθεί στο χαρτί, κι ευγνωμονείς τον συγγραφέα που το κατάφερε για σένα. 

Αυτό είναι ένα καλό βιβλίο.

...


Η πιο ευχάριστη στιγμή της ημέρας τις τελευταίες εβδομάδες είναι όταν πιάνω αυτό το υπέροχο βιβλίο* και αρχίζω να χάνομαι σ' αυτό. Διαβάζοντας κρατάω ένα κίτρινο μολύβι που πάνω γράφει "The Metropolital Museum of Art- New York"- ένα από τα πολλά από τη συλλογή μου με τα ξύλινα μολύβια από μουσεία και πινακοθήκες. Και υπογραμμίζω τις φράσεις που μου αρέσουν- γιατί ένα βιβλίο χωρίς υπογραμμισμένα κομμάτια απλώς δεν μπορεί να είναι ένα δικό μου βιβλίο.

Και χθες το βράδυ διάβασα την παραπάνω φράση και αμέσως με βρήκα σ΄αυτή. "Μερικές φορές τα πράγματα δεν πάνε καλά και πρέπει να αλλάξεις τον τρόπο που τα βλέπεις. Αλλά δεν κάνει να σταματήσεις και ν' αποθαρρυνθείς όταν όλα σου πάνε κόντρα." Κι νομίζω πως αν για κάτι μ' αρέσει τόσο, μα τόσο πολύ αυτό το βιβλίο, είναι γιατί ο ήρωας, παρά τα όσα δύσκολα του συμβαίνουν- που είναι πολλά και σοβαρά- δεν χάνει την αισιοδοξία του και προσπαθεί να κάνει τη ζωή του όσο πιο όμορφη γίνεται. Με ό, τι έχει. Παρά τα προβλήματα και τις απώλειες. Ξέρει να συνεχίζει, γιατί αγαπά τη ζωή. Και καταλήγω να πιστεύω ότι το μυστικό πίσω από έναν αισιόδοξο και θετικό άνθρωπο είναι το πόσο πολύ αγαπά τη ζωή. Κι όταν αγαπάς τη ζωή είσαι διατεθειμένος να δεις την ομορφιά παντού. 

Απόψε το βιβλίο μου τελειώνει και δεν ξέρω πώς θα το αποχωριστώ. Γιατί το κενό που αφήνει το τελείωμα ενός καλού βιβλίου, δεν είναι ποτέ εύκολο για τον αναγνώστη, και ακόμα λιγότερο για μένα.




*Richard Ford, "Ο αθλητικογράφος" 




Μ.
26.01.2014
Βαρκελώνη

2 σχόλια:

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

αχ είναι πολύ χάλια να τελειώνει ένα ωραίο βιβλίο. νομίζω ότι έχω βάλει και τα κλάματα με τέτοια αφορμή :Ρ

δυστυχώς δεν το χει η βιβλιοθήκη μας αυτό το βιβλίο,το ψαξα αμέσως :)

και θυμήθηκα και στίχο αγγελάκα
"σ'όποιον ξέρει να κοιτάζει,φαίνονται όλα μαγικά".

αλήθεια είναι.

Vive La Vie... είπε...

Το βιβλίο στα ελληνικά είναι εξαντλημένο, έκανα αγώνα να το βρω κι όταν παραιτήθηκα πια από κάθε προσπάθεια, βρέθηκε τυχαία μπροστά μου σε ένα μπαζάρ με βιβλία στοκ... Ήταν μοιραίο! :)

Το έχω τελειώσει εδώ και μια βδομάδα και δεν μπορώ να ξεκινήσω να διαβάζω τίποτα άλλο, φαντάσου!

Υπέροχος ο στίχος του Αγγελάκα, και αληθινός.

Φιλιά,
Μ.