Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

"Ella quiso barcos y él no supo qué pescar."*







"Ella le pidió que la llevara al fin del mundo..."





Δεν μπορείς να τα έχεις όλα.





Διάλεξε.





Δεν μπορείς να παίζεις με τη φωτιά. Θα καείς.





Αλλά... "Πάντα περνάς τη φωτιά για να φτάσεις τη λάμψη."





"Αρκετά λατρέψαμε τον κίνδυνο κι είναι καιρός να μας το ανταποδώσει."



Θολούρα.




"Ella quiso barcos y él no supo qué pescar..."





"Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ".





Κλείσε τα μάτια.





Σε φοβίζει αυτό που βλέπεις; Άνοιξέ τα.






"Είναι διγαμία ν΄ αγαπάς και να ονειρεύεσαι."









Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης/ Joaquín Sabina

*Από το τραγούδι του Joaquín Sabina, "Ruido".







M.
24.2.2010

2 σχόλια:

sourgelaki είπε...

Περπατώ και νυχτώνει.
Αποφασίζω και νυχτώνει.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη.
Πέρασα μέρες με βροχή,
εντάθηκα πίσω απ'αυτό
το συρματόπλεγμα το υδάτινο
υπομονετικά κι απαρατήρητα,
Είδα πολλά και ωραία όνειρα
και είδα να ξεχνιέμαι.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη.
Περπάτησα πολύ στα αισθήματα,
τα δικά μου και των άλλων,
κι έμενε πάντα χώρος ανάμεσα τους
να περάσει ο πλατύς χρόνος.


πέρασα-δημουλά

Vive La Vie... είπε...

Από τα αγαπημένα μου ποιήματα...

"Όχι, δεν είμαι λυπημένη".

Μ.