"Μέρες αδέσποτες σφυρίζουν στο μπαλκόνι μου
μέρες αδέσποτες σφηνώθηκαν στην πόλη μου
σημαδεύουνε το μέλλον πετυχαίνουν το παρόν..."
Μέσα καλοκαιριού κιόλας.
Οι τελευταίες μέρες. Μέρες αδέσποτες. Περνούν γρήγορα και είναι περίεργες. Μουδιασμένες. Και πόσα πράγματα περνάνε από το μυαλό μας.
Πάνε μόνο δύο εβδομάδες από τότε που γύρισα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αλλά με τόσα γεγονότα έκτοτε μου φαίνεται τόσο μακριά το ταξίδι αυτό... Κι είχα τόσο πολλά που ήθελα να γράψω εδώ, τόσα πράγματα για όσα είδα, ένιωσα και έμαθα εκείνες τις μέρες. Θα αρχίσω να τα περνάω σιγά-σιγά, κι έτσι ίσως να 'ναι σαν να ξαναζώ κάπως τις στιγμές εκείνες.
Μέρες αδέσποτες αυτό το καλοκαίρι μου. Και δεν τις θέλω αδέσποτες τις μέρες μου, θέλω να τις ζω, να τις καταλαβαίνω, να τις αισθάνομαι. Το χρειαζόμουν πολύ αυτό το καλοκαίρι. Δε θέλω να μου φύγει από τα χέρια πριν προλάβω να το καταλάβω...
Μ.
10.07.2015
Βαρκελώνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου