"Με το ξημέρωμα θα 'ρθει το μέλλον..."

"Τι έγινε μετά δεν είδα, μα κι αν το είδα δεν το λέω. Αυτό που θα συμβεί όταν συμβεί,θα το γνωρίσεις...μην κλάψεις από πριν για κάτι που δεν ξέρεις, με το ξημέρωμα θα 'ρθεί το μέλλον μην φοβάσαι, και όλα θα γίνουν τότε και θα τα μάθεις όλα..."

Aισχύλος-"Ορέστεια"

Οι Παρασκευές είναι ωραίες μέρες, γιατί το απόγευμα δε δουλεύω. Και τώρα τελευταία, όταν δε δουλεύω βγαίνω και περπατάω. Αλλά δεν πάω μακριά, περπατάω στη γειτονιά. Και κάθε μέρα βλέπω πόσο όμορφη είναι και θέλω να το θυμάμαι αυτό, γιατί μερικές φορές οι ρυθμοί μας παρασύρουν τόσο πολύ που ξεχνάμε ότι η ομορφιά είναι δίπλα μας. 

Τα απογεύματα περπατάω. Η άνοιξη έχει ξεμυτίσει σιγά-σιγά και η μέρα μεγαλώνει. Αν κάτι μ' αρέσει όταν έρχεται η άνοιξη, είναι που μεγαλώνει η μέρα. Συνήθως ξεκινάω να περπατάω όλη την Avinguda Gaudí, από τη Σαγράδα Φαμίλια μέχρι το Hospital Sant Pau. Στο δρόμο παίρνω έναν καφέ και μία μικρή ensaimada με σοκολάτα. Είναι ένα μικρό δώρο στον εαυτό μου. Όταν έχω ανεβεί αρκετά τον ανηφορικό πεζόδρομο, σταματάω, κάθομαι σε ένα παγκάκι και κοιτάω κάτω, την Σαγράδα Φαμίλια. Τι όμορφη που ξεπροβάλλει πίσω από τα δέντρα και τους φανοστάτες! Πολύ πιο ανθρώπινη από όταν τη βλέπει κανείς από κοντά. Καθισμένη χαζεύω τον κόσμο που περνάει, τους παππούδες και τις γιαγιάδες που έχουν βγει για την merienda τους και βουτούν churros και melindros στον καφέ τους. Είναι κάτι που θαυμάζω εδώ και το ζηλεύω λίγο- γιατί στην Αθήνα δεν το βλέπω τόσο- οι παππούδες βγαίνουν έξω. Όπως και να είναι, με καροτσάκια, με πατερίτσες, βγαίνουν έξω. Ζουν τη γειτονιά τους, γελάνε. 

Περπατώντας κανείς μπορεί να βάλει πολλές από τις σκέψεις του σε σειρά. Κι αν δεν τις βάλει, τουλάχιστον μπορεί να αναπνεύσει λίγο. Αυτό κάνω κι εγώ, προσπαθώντας να αφήσω πίσω έναν χειμώνα δύσκολο και γκρίζο και να βρω μια ισορροπία, μέσα μου και έξω μου. Και προσπαθώντας να με πείσω ότι δεν περνάνε όλα από το χέρι μου, ότι δεν μπορώ να αγωνιώ για όλους και για όλα. Και μετά διάβασα την παραπάνω φράση και σκέφτηκα ότι μου ταιριάζει αυτήν την εποχή. "Αυτό που θα συμβεί, όταν συμβεί θα το γνωρίσεις", "μην κλάψεις από πριν για κάτι που δεν ξέρεις"... Αλλά πιο πολύ..."με το ξημέρωμα, θα 'ρθει το μέλλον, μη φοβάσαι, και όλα θα γίνουν, και τότε θα τα μάθεις όλα."

Περιμένω το μέλλον, την αλλαγή κι αυτά που θα γίνουν.

Μ.

14.03.2014

Βαρκελώνη