Είχα πρόγραμμα γι αυτό το σαββατοκύριακο. Όχι κάτι πρωτότυπο. Τα συνηθισμένα. Διάβασμα και γράψιμο, κλασικά. Και μία ταινία το βράδυ. Και διάβασμα πριν με πάρει ο ύπνος. Ρουτίνα. Γλυκιά ρουτίνα-για να μην παρεξηγούμαστε.
Κι κάπου εκεί το μεσημέρι, χτύπησε το τηλέφωνο και η Μ. μου 'πε να πάμε για φαγητό. Και να ετοιμαστώ γιατί ήταν ήδη στο δρόμο. Και να σκεφτώ και πού θα πάμε. Χτες μια μαθήτριά μου μού μίλησε για ένα κινέζικο εστιατόριο, πολύ καλό, αυθεντικό, είπε. Είπα στη Μ. να πάμε εκεί.
Βρεθήκαμε στο κινέζικο, κοντά στην Arc de Triomf. Τρελάθηκα! Ξεκινήσαμε να τρώμε κι ένιωσα πως ταξίδευα αλλού, όχι στην Κίνα- όπως θα ήταν και το φυσιολογικό- αλλά στην άλλη πλευρά του ωκεανού. Στη Νέα Υόρκη, εκεί που χρόνια πριν η G. μου μάθαινε τι θα πει κινέζικη κουζίνα. Σ' εκείνο το ίδιο εστιατόριο της Pell Street που πηγαίνουμε πάντα. Παρήγγειλα παρόμοια πιάτα. Κι είναι περίεργο πώς μπορεί μια γεύση να σε ταξιδέψει τόσο. Βγαίνοντας έξω, για ένα λεπτό πίστεψα ότι ήμουν στην Chinatown. Και ότι ίσως θα μπορούσα να βγάλω το κινητό, να σχηματίσω έναν αριθμό και να κανονίσω έναν καφέ στο Village σε μισή ώρα, σ' εκείνο το μικρό, κρυμμένο καφέ με τις μεγάλες τζαμαρίες.
Αλλά δεν ήμουν στη Νέα Υόρκη, ήμουν στη Βαρκελώνη. Και αντί για την Pell Street, έπρεπε να περπατήσω στην Ali Bei και μετά στην Marina και να βρεθώ στο σπίτι. Είμαι ακόμα λίγο ζαλισμένη από τα τρία ποτήρια κρασί-που σίγουρα χρειαζόμουν μετά από τόσο καιρό, αλλά και από το ταλάντευμα ανάμεσα στο πού βρίσκεται το σώμα μου και πού η σκέψη μου. Γυρίζοντας σπίτι ένιωσα την ανάγκη για ένα ζεστό καφέ κι ένα τσιγάρο. Βγήκα στο μπαλκόνι, ο αέρας αν και χειμωνιάτικος ήταν γλυκός, ο ουρανός είχε πάρει πάλι αυτό το ζεστό ροζ, ελπιδοφόρο χρώμα του... Και κάπου εκεί, ανάμεσα στη φωνή της Nina Simone που τραγουδούσε "Feeling Good.." και στον καπνό που γινόταν ένα με τον αέρα, ανάμεσα στους ήχους της πόλης και στη θέα της θάλασσας από μακριά, σκέφτηκα ότι μπορείς να ταξιδέψεις και μόνο με τη σκέψη. Γιατί το πραγματικό ταξίδι έρχεται από μέσα μας.
Το ίδιο και η ελευθερία.
"Oh freedom is mine,
and I know how I feel..."
* Φωτογραφία: Ghinatown, NYC, Σεπτέμβριος 2013 ©
Μαρία,
08.02.2014
Βαρκελώνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου